Iniche !!

Met andere woorden Hello'int Bambara. Een van de talen die men hier spreekt in Mali.Nieuwe uitdaging; Ik oefen hard op ja (a-wo) en nee (a-yee of uh-uh), met de daarbij behorende geluiden... wat al een grap op zich is. De mensen hier zijn echt supervriendelijk, heerlijk om weer gewoon iedereen gedag te zeggen... en steeds lachende mensen te zien!

Daarover later meer .. ik ga een soort van chrono-logisch(?) verhaal schrijven... dat ist plan ;-)

Mn laatste dag in Abene was nl ook weer een hele belevenis.. Ik heb auto gereden!!! hihi en wel in een stoffige, krakende GOLF :) Na twee keer 'het aanbod' braaf te hebben afgeslagen... tot grote teleurstelling van Dady en Issiaga.. toch maar achter het stuur gekropen! De stoel kon niet van zn plek dus mijn korte pootjes haalden maar net de pedalen, schakelen ging ook al niet even soepel en ik had niet echt het idee met het sturen te kunnen 'sturen!'Maja.. eenmaal op gang, ging t best en heb ik stoer stukje zigzag over de zandweg gehobbelt... toen ik merkte dat remmen ook niet echt door de remkeuring kwamen... toch maar weer veilig' als bijrijder plaatsgenomen. Dady kreeg zn auto trouwens wel redelijk snel tot stilstand, dus laten we het er maar op houden dat alle auto hier er gewoon niet uit zien maar prima functioneren... toch?

En gezien nu het moment aangebroken is 'echt te gaan reizen' ben ik bij een marabout geweest, en deze heeft voor mij een gri-gri gemaakt, pour protection. Grappig is dat hoe meer k ga kijken hoe meer ik ga zien.... praktisch iedereen draagt zn eigen grigri... ook alle ukkies en beebies. Een grigri is niet iets wat j zomaar bij de winkel haalt...

Samen met Issiaga en Jamal -die de taal van de marabout goed spreekt- ben ik op bezoek geweest bij het dorp van de marabout, wat dus echt een soort gemeenschap op zich is. Met allemaal 'talibe' jongens die door hun ouders aan de marabout zijn 'overgedragen' en daar naar school gaan en in de leer gaan bij de marabout, de Islam. Aparte sfeer daar, voor mij geheel onbekend, maar ben maar rustig gaan zitten en kijken... hoe alle mensen zich klaar maakten voor gebed toen allah' 'riep' en vervolgens de Koran gingen lezen, de rust in de mensen, de positie van de jongetjes ten opzichte van de ouderen etc... En dan het moment dat ik mocht binnentreden in de kamer van de marabout, gewoon sober maar heel vredig. Vond ook wel spannend allemaal, sta toch vor ontmoeting met een hoger niveau ofzo. De BobdeBouwer tas in de kamer was toch even een moment van 'verlichting' al heb k dat maar niet gezegd terplekke. Na de uitleg van wat ik ging doen, en mijn vraag heeft hij van zowel Issiaga als mij en onze ouders de namen genoteerd (ieh ja!) en is hij de gehele nacht in contact gegaan met Dieu... de volgende morgen zijn we teruggegaan en had hij voor ons twee kleine pakketjes met daarin geschreven teksten... Deze hebben we later tot grigri laten verpakken, zorgvuldig in gepakt in leer en dichtgenaaid, een voor om mn rechterarm en een voor om mn middel! Cést mon protection pour mon voyage et pour la bon sante.... Dat ligt dus (nu ook) in hoger hand!

Vervolgens op pad gegaan naar Gambia om hier de volgende morgen de directe bus naar Mali te nemen. De reis verliep traaaaag, 4 x overstappen andere voiture en wachten... wordt sterk een beroep gedaan op mn europese geduld.. 2 ½ wachten bij grens voor de tassencontrole.. gelukkig hoefde hij mijn tas niet te zien! Continu omringd door bedelende kinderen... Madame CFA, Madame Dalassi, donne ma l'argent etc... tblijft altijd de grote vraag hoe hier beste mee om te gaan, maar op gegeven moment wordt ook echt vervelend gewoon, of om almaar toubab cadeau te horen! En een volwassen man wordt helemaal pijnlijk.. als deze om geld vraagt! ... De juiste antwoorden heb ik nog niet....

De nacht hebben we simpelweg doorgebracht in het huis van Moussa, een tot op dat moment onbekende. Het is hier redelijk gebruikelijk je huis aan te bieden, gastvrijheid te tonen, iets te doen 'avec plaisier' voor de ander, dus heeft hij ons naar zn kamer gebracht en is zelf elders gaan slapen... De volgende ochtend heeft moussa (die het bustvervoer naar Mali managert) ons opgehaald met de YalaYala (gammele bus met plasic bloemen en beschilderd met teksten, en vaak met grote foto van de marabout). Ze verstaan hier toch wat anders onder bus direct, dan wij... Na de YalaYala bij grens na gebruikelijke controles ovegestapt in 7place, dit keer echter met vier extra kinderen! 7+4+1=12prs in soortstation peugeot! Kan allemaal.Uitendelijk om 14.30u aangekomen in Kaolac en direct om 16.00 in bus gestapt. Wat op zich een heeeel relaxte luxe bus was... om 23u aangekomen bij de grens van Senegal! Stel je voor.... het is nacht er staat een televisie met foute soap en alle wachtenden bij de douane zitten samen voor de televisie!! Was een foto waard, maar ja aangezien je bij grenzen geen foto's mag maken.. dacht ik.. laat ik het toch maar niet doen!

Het toilet hier..... staat direct met stip op nummer 1 van de meest ranzige wc's oooit! Geloof niet dat ik dat verder in detail toe ga lichten... hihi.

De grens van Mali was dicht, dus geslapen in de bus.. wat dan weer wat minder relaxed was... verdere grensprocedure verliep 'rustig' als je de duizendjes niet meerekent die we 'moesten' betalen.. keer op keer.

Om 9.00 aangekomen in Kayes, waar we nu nog zijn! Gister tochtje gemaakt met de piroque (smalle houten vissers-boot) en prachtig langs het leven hier gevaren... alles. Werkelijk ALLES wordt hier gewassen in de rivier! Uiteraard dient het als bad voor de mensen zelf, maar ook de geiten worden gewassen, heb ik fietsen in de rivier gezien en scooters aan de kant! Zou je dus denken dat 'schone' stad is, nou niets is minder waar.... werkelijk overal zie en ruik je afval... kriebelen er vliegen en na ja... Nee een verfrissende duik in de deze rivier zou mij heel wat anders opleveren... toch maar niet dus.

Justine en Bouba zijn gisteravond laaaaat aangekomen, na ook lange reis. En vanaf nu gaan we samen verder reizen. Morgenvroeg met de trein naar Bamako... en vannacht nog een nachtje in deze jeugdherberg slapen. Al moet ik eigenlijk zeggen OP. We slapen nl op dun matrasje op het gebouw, lekker cheap en in de frisse lucht :p helemaal prima....

Welll.... tot zover! Ben er niet in geslaagd het 'kort' te houden, maaaar wel duidelijk verhaal niet? Bedankt voor de interesse in mn stories, ook altijd weer verassend de reaties te lezen :) Amitiee. Dank!

Am-beh-koffee... das als het goed is tot later int BamBara :))