Retourtje Jordan.

Welcome to Jordan! Het is waar, overal waar je komt heet men je Welkom! Een fijn ontvangst, waar Nederland nog wat van kan leren! In Jordanie wordt je als toerist /vreemdeling hartelijk ontvangen. En zo ook ík als reisbegeleider met mn groep van 12 toeristen! Samen hebben we een reis gemaakt door het bijbelse, fabelachtige landschap van Jordanie. Door de oudheid en vergaande geschiedenis van dit land en daarmee van de gehele mensheid. Schatten die eeuwenoud bewaard zijn gebleven en werkelijk bijzonder indrukwekkend om te bezoeken. Naast dit alles, scheen de zon volop J en is de Jordaanse keuken werkelijk een genot! Nee een retourtje Jordan is zo gek nog niet.

We begonnen op de eerste dag met een bezoek aan de berg waar Mozes het Beloofde land zag, daar waar je dus een magnifiek uitzicht hebt over het golvende landschap tot in Israel. Gevolgd door een soort van duik in de Dode Zee. Duiken was lastig, je benen schoten gelijk de lucht weer in, wat er buitengewoon grappig uitzag en nog onnozeler voelt. Daarnaast bedenk je je wel 3 keer, een klein spatje water in je neus.. bijt gruwelijk dus koppie onder is het laatste wat je wil. Haha, maar het was een bijzondere ervaring. Als sinds de geschiedenislessen op de basisschool ‘weet' je van het bestaan van de zoutste zee ter aarde en ja hoor daar dreef ik! De klei die uit deze zee komt zit boordevol mineralen en dus liet ik me deze kans niet voorbij gaan om me dr volledig mee in te smeren. Sta dr weer mooi op ;-) en na afloop... babyzacht perzikhuidje.

De tafels worden in Jordanie niet alleen gedekt, maar vooral volledig bedekt met schalen salades, falafel, kebab, hoummous, baba ghanous en niet te vergeten een berg scheurbrood. Heeerlijk, maar als je denkt dat je volledig gevuld bent komt het hoofdgerecht nog! Nee hoor ik heb geen grammetje achtergelaten in Jordanie.

Eenmaal stuiten we met klein clubje na het diner in uitgestorven, maar overheerlijk restaurant, op een traditionele bruiloft onderweg. Nieuwsgierig zijn we even gaan kijken waar nou die muziek vandaan kwam. En zo werden we een enorme tent versierd en wel ingesleurd. Werden de stoelen op eerste rij vrijgemaakt en daar zaten we dan. Er kwam een mannetje met thee aangesneld en er werd volop gedanst. Ineens viel het me op dat er alleen mannen in deze tent zaten en dansten, natuurlijk want deze feesten worden gescheiden gevierd. Plots klonk er naast me een enorme knal! Het vuurwerk wat op straat werd afgestoken was ietwat verdwaald :$ Werd ik toch wel lichtelijk onrustig van, tot het angstzweet me op de rug kwam te staan toen ik achter me een man zag die (op straat; meter of 5 van ons vandaan) met zo'n kalasnikoff-ding in het rond stond te zwaaien! En ja hoor... hij vuurde het ook af de lucht in. Wat resulteerde in veel onrustige mannen om hem heen. Het bleek een militaire bruiloft, maar dit mocht hier toch ook echt niet! Na een keer of 4-5 schieten leek de rust weer wat te keren, al zat ik nog altijd stokstijf strak op de stoel. Binnen in de tent vloog een man met ‘gewoon' pistool voorbij en ook deze vond het leuk om even te knallen. Nou ik had het wel gehad hoor :$ Yek. Wij dames hebben ons snel verplaatst naar het vrouwen'feest in een gesloten leegstaande woning ernaast. Veilig voor rondvliegende verdwaalde kogels.

Door de vrouwen werden we welkom en overenthousiast ontvangen. Voor je het weet ben je een soort van bijzondere eregast op andermans feestje. Eindelijk tijd om weer te ontspannen, want de muziek vroeg om beweging. De dames hier zagen er alles behalve zo uit, als de gesluierde vrouwen die je overdag ziet. Nee hier waar geen mannen waren, waren de rokjes kort en hun decollete diep! Om de balans wat te bewaren zaten er wel traditioneel geklede vrouwen in de kring. Maar de jonge dames vonden het fantastisch om met ons in de kring volledig uitdagend los te gaan. Ontkomen was onmogelijk en nu werden wij van alle kanten gefilmd, dus wie weet tref je ons nog ergens op YouTube! Haha Jammergenoeg zelf zo in de ervaring geweest, dat ik geen foto's heb gemaakt, dat beeld moeten jullie er zelf dus maar bij vormen ;p

In Jerash vinden we het Pompei van het Oosten, een Grieks Romeinse stad die dateert van de 2^e eeuw voor Christus. Met indrukwekkende zuilen om een reusachtig plein, hoge theaters en de tempel van Zeus, een oude bekende vanuit de Mythologielessen op middelbare school. Cool.

In Kerak ligt het enorme kruisvaarderskasteel. Machtig om in zo'n oeroud kasteel te lopen met muren van minstens een meter dik. Ik waande me in een soort van film, als ik mn fantasie de vrije loop liet, kwamen de ridders door de geheime gangen en reed Mel Gibson op het slagveld. Haha ja je moet het toch een beetje spannend maken. Voor de mensen in die tijd was het denk ik spannend genoeg, de kogels waren niet mis en ook hun marteltechnieken logen er niet om. Boeiend om hier zo rond te dwalen en je een levendige voorstelling te maken van de geschiedenis.

In Petra, de verborgen stad die door de Nabateers uit de rotsen is gehakt zo'n 2000 jaar geleden, is werkelijk een sprookje. Het begint al met het moment van aankomst, na een siq (kloof) van meer dan een kilometer. Opeens zie je het... een enorm schathuis in de rode roze rotsen. 2000 jaar geleden gebouwd, zonder de moderne techniek van nu maar duidelijk met uitzonderlijke kennis en genialiteit zodat het nu nog staat als een huis. Het gehele gebied omvat ook vele kilometers. Zo hebben we 900 treden gekauterd om bij het monastry te komen. Een nog veel groter gebouw boven op de berg. Het uitzicht hier was werkelijk adembenemend (ja de klim was dat ook ;) Bijzondere dag en bijzonder vermoeiend. Kapot was ik aan het einde en gelukkig kon ik direct door het turks bad in! Even het stof uit de porien stomen en vervolgens gescrubt en gezeept worden om fris en fruitig te bedde te gaan. Wat een dag!

De Wadi Rum woestijn is zeker een van de magnifiekste landschappen ter wereld. Een woestijn van rood zand opgevuld met bergen van rotsen. De woestijn was vroeger... jawel zee! Hoe ondenkbaar is dat? De rotsen lijken dan ook als door water uitgesleten blokken. Prachtige kleuren en lijnen. Eenmaal hierop geklauterd had je een schitterend uitzicht over deze sprookjesachtige woestijn. Natuurlijk waren er ook zandduinen die na de zware klim omhoog, als een speels kind naar beneden gerend moesten worden. Heerlijk, schoenen vol zand ;-)

's nachts met mn matrasje, slaapzak en deken buiten de tent onder de sterren geslapen. Al waren er niet heel veel sterren te zien, maar wel een prachtige volle maan. Geweldig genieten weer.

We hebben onze reis afgesloten in Aqaba, gelegen aan de Rode Zee. Iets minder zout dan de Dode, maar des te meer vis. Tijdens een heerlijk relaxed dagje op de boot, in het water geplonst en lekker langs het koraal gedobberd. Hoe vaak je dit ook doet, het blijft superbijzonder dat je gewoon kijkje kan nemen in onderwaterwereld en het leven hier kan observeren. Na afloop barbecue op de boot en weer terug aan wal. De muziekvoorkeur van de boot-jongens was overigens errug uitnodigend. De techno om een klein dansje op de doen en het melodramatische om heerlijk bij mee te zingen. Weet niet zeker of de andere passagiers er ook zo'n plezier aan beleefden, maar wij iig wel! Haha.

Nog een lange terugreis te gaan naar de hoofdstad Amman, een stad met meer dan 2 miljoen inwoners. Nog een laatste keer uitgebreid eten, het eten kwam me nu bijna de oren uit... nachtje slapen en alweer naar huis. Schiphol here I am again. See ya soon for my next flight ;p

Tot zover, mn tripje naar Jordanie, bedankt weer voor jullie interesse in dit nieuwe reisverhaal!

Veel liefs,

Astrid