We hebben de sleutel !!!!
We hebben de sleutel !!
Het heeft even geduurd maar.. we hebben de sleutel! Haha. Eindelijk een postbus ;-) Vraiment, c 'est pas facile d'ouvrir ca. Hier in Abene komt de postbode niet, vogels hebben we genoeg maar de postduif heb ik nog niet gezien. Dus voor een postbus moeten we naar Diouloulou. Dit ligt echter niet naast de deur, daarvoor moet je ruim half uur zwetend in volgepaktzigeunerbusje hobbelen. De vluchtstrook is beter dan het afsfalgedeelte dus manouvreert het busje zich daar tussen de hobbels en kuilen door. Maar goed eenmaal in Diouloulou aangekomen, dan ben je dr ook wel.
Dit is kruispunt waar je moet overstappen om naar Ziguinchor. In onze eerste poging dachten we nog even snel bezoekje te brengen aan het postkantoor, maar gezien we dan mogelijk de bus misten (en dus maar zo 3uur op de vlgd konden wachten) het maar voor gezien gehouden. Weekje later nog maars de tocht ondernemen.... Lijkt simpel, maar toch niet. Grand post wou een fotocopie van paspoort hebben, dus wij op pad deze te laten laten maken. Hmm moest hij ook 2 pasfoto's hebben en hadden we dr maar een. Dus terug om copie van mijn paspoort te laten maken, want ik had er wel twee... met papier, postzegel en foto op naar de gendarmerie. Een plek waar ik altijd de kriebels van krijg, omdat ze je maar zo op zouden kunnen sluiten als ze dr een goede reden voor weten te bedenken(of niet). Hier wast druk... vermoedelijk net iemand in de handen van de gendarm gevallen. En helaas het stempelkwartier was voorbij, kom morgen maar terug. Helaas poging mislukt. Morgen, werd dus een week later, bewapend met copien, foto's en geld op zak. We arriveerden echter niet op goede tijd bedacht de machtige meneer in uniform. 11.30 – 11.40 terugkomen! Maar natuurlijk met alle plezier. Toen nog slechts een half uurtje hoeven wachten op ons papier, ze hadden de copie van ons paspoort verzegeld met een stempeltje don't ask me why? Maar goed na het invullen van formuliertje hebben we dan u toch echt een postbus!!
Dusss... laat de pakketdienst maar komen ;-) en kaartjes zijn altijd welkom! Als je me een lange handgeschreven brief wil schrijven ook dan hou ik me aanbevolen! Alvast bedankt voor de moeite.
Tot zover ons postbusje! Issiaga Soumah, B.P. 196, Diouloulou, Senegal,
Verder zijn jullie natuurlijk benieuwd hoe het met de gezondheid van Issiaga is gesteld. In het ziekenhuis hebben ze de bacterie weten te achterhalen en we zijn met een flinke dosis medicijnen naar huis gestuurd. Deze moeten we stipt innemen en zorgen snel weer op krachten te komen! Ik heb dus de taak maar op me genomen, dagelijks medicatie te verstrekken en te zorgen dat manneke veeeeel te eten krijgt! Gelukkig is de koorts vrijwel direct gedaald en ook het hoesten is al een stuk minder geworden. Hij voelt zich alleen nog vaak moe en doet dan een middagdutje. Dit huisvrouwtje zit dan lekker in haar plastic snackbarstoeltje lekker een boekje te lezen. Maar al met al gaat het dus dus goed!! Jammer dat ons familiebezoek hiervoor moest wijken, maar dat was simpelweg echt niet haalbaar. Dus nu 3 weekjes huismussen in Abene.
Ons huis is gemaakt van zand, en zoals je laatst hebt kunnen zien, zijn mieren daar dol op. We waren (zijn) dus niet de enige bewoners van deze villa. Het huis staat al even en begint dus her en der barsten te vertonen. Gezien we voor Iss schone stofvrije(?) kamer wouden realiseren, hebben we dr maar gelijk werk van gemaakt. Dood aan de doundoulie (de mieren!), tegen principes maar gif gespoten en de doundoulie verdreven (echt heel veel!) Vervolgens met cement onze drempel vernieuwd en het raam”kozijn” verstevigd. Vervolgens de zoektocht naar verf geopend... soortgelijkend verhaal om juiste coole turkooise kleur te vinden, kort samengevat 3x terugkomen en uiteindelijk groen krijgen.. Juist ja dus is het blauw geworden. Bij andere boutiek onze verf gekocht en aan de slag gegaan. Het resultaat is een prachtige hemelblauwe kamer wat wel iets weg heeft van de onderwaterwereld. Maison blue, kortom Alles blauw! Het plafond (plastic), de vloer (zijl!) en de muren rondom! Waarom ook niet haha. Ach en moet zeggen dat we erg tevreden zijn met het resultaat. Luxe! Zeker voor Afrikaanse begrippen. Het wachten is nog op een tafeltje en kastje...
Hier hadden we een opdracht voor gegeven, aanbetaling voor gedaan, maar helaas.... 5 dagen later, de dag van ophalen nixxxx klaar. Dus geld weer terug en op naar ander... wordt vervolgd.
Het huis zelf ligt op zo'n 2-3 kilometer lopen vanaf het dorp, maar dan wel gelegen op prachtige plek met mango, sinaasappel en citroenbomen op terrein en lekker stukje van de weg af. Het is echt genieten hier gewoon eens even te gaan zitten en in je op te nemen wat er aan je voorbij gaat. Ja klink beetje bejaard, maar na ja wel relaxed. Overdag wemelt het hier van de vlinders (echt duizenden) waar je kijkt fladderen vlinders en ze stapelen zich op bij een waterplaats. Alsof de lente begint. Iets wat bij jullie ws moeilijk voor te stellen is, maar hier zo na de regentijd van 6mnd komt alles weer tot leven. Senegal (Casamance) is een heel vogelrijk gebied dus meer dan regelmatig spot ik dan een prachtig rood vogeltje (welke me altijd te slim af is voor de foto!)of andere vogels. Heel bijzonder zo in je achtertuin. We hebben een klein drinkbakje gemaakt (cement!) waar 's avonds de vogels komen badderen. En ook de schapen komen regelmatig even over het erf scharrelen, water drinken en vertrekken vervolgens weer. Hier zijn geen mensen bij ofzo, deze schapen kennen zelf de weg. Werkelijk onder leiding van moeder, marcheren ze de hele dag rond en 's nachts houden ze een meeting op grote kruispunt in dorp. Daar ligt altijd hele verzameling schapen, die dan van allemaal verschillende mensen zijn. Gekgenoeg stelen ze ze niet van mekaar (terwijl schaap toch tussen de 50.000-100.000 CFA kost / 75 tot 150 euro. Jaja had al even geinformeerd, die kleintjes zijn echt zoooow cool! Wit met een staart en dan enkel zwart snuitje en vlek omt oog).Naja vooralsnog kopen we nog even geen schaap, maar ze komen dus wel gezellig even voorbij bij huize Dounia. Om maar even indruk te geven Gezellige beestenboel.
Wel zijn we inmiddels papa en mama van Dounia (wit haantje!), Afriki (gouden vrouwtje) en Toubabou (blanke kip). Het idee is geboren vanuit het verdriet om Dounia 1, het kipje dat bij ons dagelijks kwam ontbijten. Deze is wreedgenoeg opgegeten door de buren, wie overigens niet de eigenaren waren dus wat ook weer burenrel veroorzaakt heeft. (langdurig gesprek met de eigenaar van kipje, want alles gaat hier met de parole) Maar goed geen kip meer, en dat was wel zo gezellig. De verstandhouding mens' kip is hier sowieso wat anders. Of men hangt ze met bosjes op de kop aan t stuur van de fiets of ze worden liefgehad als een huisdier. Jawel. Een witte haan in je huis geldt als een sacrifice, soort verzekering voor geluk. En dus moet je deze met liefde behandelen. Wat betekent dat op het moment dat we m kochten er eerst uit beide vleugels een veer geplukt werd (zodat hun geur blijft en je dus de achtergebleven kippen voor de gek kan houden), maar daarna samen naar huis gelopen met kipje op de arm. Kriebelen onder zn snaveltje zodat beesje zn oogjes sluit.. hihi grappig zulk contact had ik nog nooit met een kip gehad. Daarnaast kregen we het advies om s'ochtends je mond te spoelen en dit uit te spugen in het waterbakje en ook het water waar je je gezicht mee wast zal hiernaar toe moeten gaan, dit alles zodat kipje' weet wie zn baasje is en dus met je meeloopt naar het hek. Bovenstaande vind ik zelf wel beetje vergaan, geloof dat we middels goed gesprek ook wel nader tot mekaar kunnen komen. En zijn nu een huis voor ze aan het bouwen, dus zou het niet gek vinden als ze weten wie wij zijn! Toch?
Ach en zo komen we hier de dagen wat door. Elfstedentocht zit er niet in hier, maar mag ni klagen. Doe wel lekker met jullie mee met een verkoudheidje! Wist niet meer hoe dat ook al weer was, maar blijkbaar stond mn biologische klok nog op wintertijd. Snotteren dus.
Nog een weekje hier … en dan vertrek in naar Dakar. Ga twee reizen begeleiden van 17 dec t/m 02 ja en 07 jan t/m 24ste. Dus geen kerst met de familie en ook niet met mn lief. Maar wel weer even aant werk!
Tot zover het nieuws uit zonnig Senegal. Hoop dat jullie lekker winterweer hebben en kunnen genieten van verse witte sneeuw, zon (?) en ijzig koude wind. Iiiiek hoorde berichten van -15 s nachts, gevoeltemparatuur! Heb dat hier geprobeerd uit te leggen.... maar ze konden zich er weinig bij voorstellen. Men loopt hier nl met gemakt het hele jaar met winterjas aan en muts op. Tegen de kou of de zon of misschien omdat het mode is.. of juist niet. Weet eigenlijk niet waarom. Maar echt kou dat kennen we hier niet. Dus voor wie het niet meer uithoudt daar... jullie zijn allen meer dan welkom!!
Groetjesss en veel warmte, Astrid & Issiaga
Reacties
Reacties
HĂ© Astrid,
Tot wanneer zit jij in Abene?
Ik kom daar hele waarschijnlijk namelijk 17 december aan. Zou tof zijn je daar te zien!
Later vertrek ik naar Dakar (yoff) voor de stage met Sophie.
Kusss,
Noëlla
He As! Klinkt al even een heeel relaxed leventje daar! Bedankt voor je kaartje!! Erg leuk om te krijgen :)
Succes met de reizen en hoop dat je mannetje snel weer fit is! Hier is alles goed, begin langzaamaan een oud vrouwtje te worden. Was al even geleden dat ik moe werd van traplopen ;)
Kus Ingrid
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}