De tijden veranderen....

De tijd van airconditioning, comfortabel vervoer en warme douche is weer voorbij! Afgelopen zaterdag heb ik de voorlopig laatste reis voor Sawadee afgesloten. Nou en dit was me het reisje wel.. Begon al op eerste dag met 2 mensen die in Dakar beroofd werden van geld en camera! Lekker begin, angst dr gelijk goed in. De straatratjes hier kennen veel succesvolle trucjes; met n man of twee op doel of, een trekt rechts aan broekspijp, slachtoffer reflext, mannetjes twee rooft camera uit tas! Bijna succesverzekerd en stom genoeg komen de mensen dr vaak pas later achter, als het vogeltje dus alweer gevlogen is. Makkelijk en snel geld 'verdienen' dus.

Maar ja dus ook weer het politiebureau van binnen gezien. Waar we na een uurtje wachten op de gang tussen stapels papieren dossiers, de office van madame chef binnenmochten. Voor ons werden er anderen op het matje geroepen, met luid stemverhef. De chef heeft voor ons een verklaring opgesteld, heel keurig in de computer, terwijl er naast haar een televisie luid aan stond en we ondertussen een voetbalwedstrijd konden volgen. Zo Afrika!

Op zondagmiddag rustig, en toch weer met overgewicht! (terwijl de helft van mn bagage in Abene lag), in vliegtuig gestapt. En uurtje later stap ik als vorst uit het ini-mini flying doctors vliegtuigje in Ziguinchor, waar Issiaga me al stond op te wachten. Ha, fijn om weer thuis te zijn. Stap gewoon weer in andere wereld, maar vind prima overgang. Samen zijn we nog een nachtje 'luxe' in hotel verbleven, genoten van laaaatste warme douche en de volgende morgen bepakt en bezakt naar de gare routiere, om vervolgens 3 uur opgestapeld op de achterachterbank van een oude peugeot terug te rijden naar Abene.

Thuis opgewacht door onze kipjes (haha ja t is echt Issiaga hoort maar te prrr'ren en daar komen ze aan gesprint!) die inmiddels beginnen eieren te leggen. Heerlijk dat landleven. Eerste nacht alweer gruwelijk gebeten door doundoulie, die me duidelijk ook even gedag wou zeggen 4x !!, tsja toe wist ik het zeker, ben dr weer.

En ook thuis eindelijk de inhoud van mn postbus gezien... wist dat er al even wat op me lag te wachten. Aan de omschrijving van de handschriften en enveloppen, dacht ik te weten wie de afzenders waren... maar nee hoor toch weer een verassing. Postduifjes bedankt!

Issiaga heeft in Gambia twee fietsen aangeschaft (goedkoper dan in Senegal) en had ook gelijk maar even een kastje meegenomen. De schat! Vraag me niet hoe hij dat in hemelsnaam hier heeft gekregen, ja op dak van auto, maar kast van 1 bij 1,5meter! Maar anyway, ik kan me lekker uitleven -blijf toch Europeaantje- en mag graag de boel beetje ordenen in de kast (helaas is t hier al net zo als thuis... paar uur later...) Maar toch erg fijn wat op 'hoogte' te hebben, ipv alles op vloer.

De fietsen zijn echt IDEAAL ! Zo we normaal ruim half uur lopen om in dorp te komen, of bij boetiekje voor electricteit oid, zo pak je nu de fiets en hup binnen no-time zijn we dr! Grappig hoe iets wat bij ons zo gewoon is, hier dan ineens weer een uitvinding is. Helaas hebben ze nog geen straatverlichting uitgevonden en zijn er geen fietspaden aangelegd... dus t was alsnog een hele onderneming. Gelukkig had ik nog een zwak kop'lampje'. Maarja daarmee zie je ook het verschil niet tussen mul zand en 'weg', dus hop daar ging ik! Gisteravond uhm... waren we wat later terug dan verwacht (zou nu toch beter moeten weten) en dus zonder lamp dapper teruggefietst! Zag echt geen hand voor ogen, had ook wel iets spannends haha. En we made it! En moeders om je gerust te stellen... er rijden geen auto's die me zonder pardon aan kunnen rijden en we hebben we reflectoren op de trappers ;-) Maar zal int vervolg altijd op pad gaan met mn zaklamp, toch maar wel!

De andere kant vant mooie fietsenverhaal is er natuurlijk ook... op dag twee kapotte kogellager (kan dat?) dus bij fietsenmaker a la minute laten vervangen. T zou mijn 'job' ni zijn. Vond fietsenmaker altijd al zo'n 'vies' beroep, maar dit mannetje zit gewoon int zand met olie en alles te klooien, en vraag me af of hij van die handige zeep heeft die alles weer van zn handen kan wassen. Maarja. Gefikst.

Gister heerlijk gefietst naar Kafountine (7 km), beetje ontwijken van de gaten in de weg, maar prima te doen. Geeft zoveel meer vrijheid een fiets! Aldaar toch maar weer mn haar laten doen, bleef toch kriebelen... (naja ni echt dan) dus heb weer bosje vlechten strak opt hoofd. In vier uur op een erfje in mekaar gedraaid. Heb me regelmatig afgevraagd 'waarom ook alweer', echt een pretje was het namelijk niet. Maar ja als je het strak wil dan kun je het strak krijgen. Vannacht met beleid mn hoofd op kussen gelegd! Gekgenoeg ziet het er nog echt natuurlijk uit met al dat plastic nephaar erbij ingevlochten. Het resultaat mag er zijn en Ik ben dr blij mee!

Toen we klaar waren voor de terugtocht, bleek ik een lekke band te hebben! Lekker is dat! Maar gelukkig ook hier een fietsenmaker, die echt in twee minuten gefikst had. Gaatje gevonden, gladschuren, lijm dr'op en plakker gemaakt van andere band, en klaar alweer! Daar waar je in NL geloof 10 euri voor betaald, kost je hier slechts 2 minuten en 30 cent! Geweldig!

Dan nu vandaag; het is 28 januari! En dat betekent dat onze stage vandaag begint. Voor ons was hij al even begonnen, gezien de voorbereidingen al in volle gang zijn. En zoals blijkbaar hoort... gaat er altijd iets mis! Zo bleek het campement waar we de eerst nacht zouden verblijven, toen ik eergister belde ter extra bevestiging, ineens geen plek meer te hebben! Pfff.... mooi is dat. Dus als een gek nieuwe plek zoeken, en vinden natuurlijk! Maar ja toch... grrr. Ben iig erg blij met mn geduldige en begripvolle mannetje, hi.. dat kan ik in dit soort 'drukke' tijden wel gebruiken. Geloof dat verder alles dubbel gecheckt is, al zullen we dan nog wel weer voor verassingen komen te staan, maar ja dat hoort er nou eenmaal bij. Het oplossen van zoiets vind ik ook leuk, ma ja ni altijd :$

Goed, de tijd van lekker relaxed in mn achtertuintje zitten verhaal schrijven is nu ook voorbij. Ga weer 'verhuizen' en de puntjes op de ï zetten vandaag! Wij zijn dr klaar voor en ik heb dr iig heel veel zin in. Denk dat wel week of twee gaat duren voordat ik weer tijd heb om te schrijven.. haha.. dus tot laterrrr!

Groetjes en veel liefs,

uit winters Abene!

(jaaa... s avonds gaat de fleece aan, en s ochtends is het bibberen 'onder' de douche, maar gelukkig in de middag schijnt hij weer volop; het zonnetje!)